بوی محرم می آید ...

باید هر از گاهی خودم را هرس کنم و شاخه های اضافی را بزنم و پای تمام شاخه بریده هایم بایستم تمام سختی هام ... دردهام ... باید باغبانی کنم خودم را ... خاطرات بدم را ... و سبک کنم فکرم را از هرچه که آزارم می دهد باید ریاضیدان بشم و حساب و کتاب کنم خوبی های زندگیمو جمع کنم و آدم های بد و هرزه گوی زندگیمو کم کنم اون وقت همه چیز خوب میشه.   بوی محرم می آید ......

دوستان مزخرف روشنفکر و کوروش دوستان عزیز و حال بهم خوردنی که دائم، روشنفکری آروغ میزنن! که فقط در ماه محرم و صفر یاد فقرا میفتن و اشک تمساح میریزین و کمپین درست میکنن که به جای برگزاری هیئت، مخارج برگزاری مراسم عزاداری ها را بدیم به فقرا و محتاجین و نیازمندان، چرا هیچ جا کمپینی برای کم خرج کردن یا کلا خرج نکردن مهمانی شب یلدا درست نکردن؟   بوی محرم می آید ......

نمیدونم قد ما کوتاه بود یا قدیما برف بیشتر میومد، نمیدونم دل ما خوش بود یا قدیما بیشترخوش میگذشت، نمیدونم سلامتی بیشتر بود یا ما مریض نبودیم، نمیدونم ما بی نیاز بودیم یا توقع ها پایین بود، نمیدونم همه چی داشتیم یا چشم وهمچشمی نداشتیم، نمیدونم تو مملکت پول نبود یا دزد نداشتیم، اون موقع ها حوصله داشتیم یا الان وقت نداریم. نمیدونم چی داشتیم چی نداشتیم   حواست هست یک پاییز یگر هم گذشت و حالا باید دوباره دل خوش کنیم به آمدن زمستان، یک زمستان خوشرنگ و شاید سفید، به زمستانی که دلت نگیرد و غروبش غم نداشته باشد. یک زمستان دوست داشتنی، زمستانی که نه از فاصله خبری باشد نه از درد، نه از زخم نه از جنگ، نه از فقر، پاییز که به پایان رسید و جوجه ای از ما کم نشد، به امید زمستانی که وقتی به آخر رسید جوجه ای از جوجه هایمان کم نشده باشد. بوی محرم می آید ......

"ماه" دلداده "مهر" است و این هر دو سر بر کار خود دارند که زمان کار ماه، شب است و مهر، روزها برمی آید. ماه بر آن است که سحرگاه، راه بر مهر ببندد و با او درآمیزد، اما همیشه در خواب می ماند و روز فرا می رسد که ماه را در آن راهی نیست. سرانجام ماه، تدبیری می اندیشد و ستاره ای را اجیر می کند، ستاره ای که اگر به آسمان نگاه کنی همیشه کنار ماه قرار دارد و عاقبت نیمه شبی ستاره، ماه را بیدار می کند و خبر نزدیک شدن خورشید را به او می دهد. ماه به استقبال مهر می رود و راز دل می گوید و دلبری می کند و مهر را از رفتن باز می دارد. درچنین زمانی است که خورشید و ماه کار خود را فراموش می کنند و عاشقی پیشه می کنند و مهر دیر برمی آید و این شب "یلدا" نام می گیرد. از آن زمان هر سال مهر و ماه تنها یک شب به دیدار یکدیگر می رسند و هر سال را فقط یک شب بلند و سیاه وطولانی است که همانا شب یلداست.   و چه فرقی دارد که فال حافظت چه میگوید وقتی حال و احوالت میتواند  تنها به دست خدایت و اعماق افکارت،بهترین باشد   بوی محرم می آید ......